DE trein!

De trein is gaan rijden, langzaam verlaten we Moskou en gaan we steeds iets sneller. In de gang wordt hier en daar kennisgemaakt, maar dan gaat iedereen toch naar zijn/haar coupe, de spulletjes neerzetten en even zitten. We maken ons het ook gemakkelijk: de joggingbroeken gaan aan, maken ons bedje vast op met de lakens die we van een van de Chinese conducteurs hebben gekregen en maken onze eerst kop thee uit de heetwatertank in de wagon. Het Mongoolse vrouwtje, Dasha, heeft het zich ook comfortabel gemaakt en haar nette pantalon gewisseld voor een roze pyjama van knuffelstof... ok dan...Tijd voor een borrel! En al vroeg vallen we in slaap.

's Nachts worden we allebei wel een paar keer wakker. Die bedjes zijn echt keihard! We waren al blij dat ze op lengte waren voor ons, want het is weer erg krap zo.. Toch nog wat meer spek aan moeten eten, we hadden nog wel zo ons best gedaan, maar we krijgen steeds pijnlijke heupen. Het Mongoolse vrouwtje bepaalt een beetje de tijd, want hopsa om 9 uur gaan de gordijntjes open en valt het felle zonlicht naar binnen. Tijd om op te staan dan maar, hetgeen inhoudt dat we eigenlijk alleen even ons gezicht wassen, tanden poetsen en een kam door ons haar halen. Zij zit ook nog in haar roze knuffelpyjama, dus dan mogen wij dat ook! Dan begint het echte leven in de trein. Zeer relaxed. Boekje lezen, drinken halen, af en toe eens naar het toilet, een praatje maken met de andere wagonbewoners, potjes kaarten, of met 6 man in een coupe dobbelen, uit het raam kijken in de coupe, uit het raam kijken in de gang (ja je kunt niet de hele dag alleen maar zitten, ivm houten reet) en vooral heel vaak eten. Soms dan was er een momentje dat je zat te eten en tegelijkertijd een boekje zat te lezen. Dan werd ik alweer teruggefloten door Jorin: niet tegelijk doen! Zonde van de tijd! Hahaha! Eigenlijk vervelen we ons niet, je gaat er zo in mee, het kalm aan alles op zijn elvendertigs doen, ligt ons wel. In de trein is het afwisselend soms heel warm en soms behoorlijk koud, al naar gelang de Chinezen zin hebben om kolen in het vuur te scheppen. De tussenstukken tussen de wagons zijn bevroren. Als je er doorheen loopt moet je uitkijken dat je niet uitglijdt over het ijs! De stops zijn een fijne afwisseling, hoewel het niet saai is, is het lekker de benen even te strekken en frisse lucht op te snuiven. Dan is het ook weer eten inslaan bij baboesjka'. (We proberen van alles en worden gelukkig niet ziek.) Kijken hoe de het ijs van de trein af wordt gebikt en vooral zeuren hoe koud het is. Hier en daar loopt een eigenwijze treingenoot op blote voeten in slippers buiten met -15 of koopt er ook nog eens iemand een ijsje! Illegaal kopen we wodka, want officieel mag het op de stations niet verkocht worden. Dus in een zwarte zak, onder de jas. Slaapt ook wat lekkerder 's nachts! Maar je went er ook helemaal aan, het geschud en het geluid van de trein. Het heeft wat, zo'n grote lange zware trein, het geluid wordt vertrouwd en het voelt lekker dat je doorrijdt terwijl je ligt te pitten. Er zijn geen douches (mama!) dus na 3 dagen voelen we ons erg ranzig. We wassen ons met verfrissingsdoekjes en een washandje vanuit de wasbak waar we water uit de heetwatertank hebben gemengd met het koude kraanwater. Jorin wast mijn haar, weer wat deo en gezichtscrème op en zo voelen we ons toch weer een beetje mens. Helaas heeft ons Mongoolse coupemaatje daar geen boodschap aan, want zij lijkt het totaal niet nodig vinden om zich te wassen, gezien het handgebaar dat ze naar ons maakt. (een vlakke hand wordt naar beneden gezwaaid, zo van: Gekke westerlingen, waar maken jullie je druk over!) Oke dan, ben benieuwd hoe zo'n gertent zal meuren daar in Mongolie... Maar 'niet zeuren' moet dan maar het motto zijn vindt Jorin, ik word knettergek van de zure kaasstank van ons coupemaatje. (stinkmongooltje)

Het uitzicht is heel mooi, zelfs (misschien juist vooral) in deze tijd van het jaar. De kou heeft gewoon wat, buiten ziet het eruit als een winterwonderland, de uitzichten zijn prachtig. We rijden over grote bruggen waar de damp van de rivieren afkomt. Door steden met uitzichtloze flats, maar ook door idyllische dorpjes met schattige huisjes, waar trabantjes voor geparkeerd staan. Dan komen we 3 ochtenden later langs het Baikalmeer, zo indrukwekkend! Het duurt bijna 6 uur voor we er voorbij zijn. Dan verandert het land langzaam in steppegebied en weer hebben we een heel ander uitzicht. Geen sneeuw meer en opeens zien we ook dieren: koeien en schapen. Maar ook heuvels en bergen. Supermooi! We zijn vanaf Moskou al 5 tijdzones doorgekomen, maar in de trein wordt tot aan Mongolie, Moskoutijd aangehouden. Zelfs op de stations wordt de Moskoutijd aangegeven. Dus zo komt het voor dat we om 1 uur ´s nachts nog zitten te eten in de restauratiewagon, omdat het in Moskou nog maar 8 uur is! De sfeer in de trein is ook zooo gezellig! Als er wat lekkers wordt bemachtigd tijdens de stops, wordt er gedeeld, met elkaar gekletst en nu bereiken we langzaam de Mongoolse grens terwijl ik dit zit te typen. Toch maar weer eens uit het raam kijken. Dit hebben we nog nooit gezien. Echt geweldig deze treinreis!

Moskou

Gelukkig kunnen we de rugzakken kwijt bij een soort van bewaakte bagagegarderobe, wel bij een nogal louche uitziende man, maar toen bedachten we ons dat ze er hier allemaal wel wat louche uitzien, dus het zou vast wel goed komen. Nu checken vanwaar de Trans-Mongolie-Express vertrekt. Er zitten hier 3 treinstations bij elkaar, en allemaal zijn ze heel erg groot, dus wel even checken dat we de juiste hebben. Gelukkig ook snel gevonden, dus pakken we de metro naar het Rode Plein. Zo, eerst maar eens een ontbijt, het is alweer 12 uur en ons gekochte en gesmeerde brood is door de hitte in de trein (het is me daar een partij warm!) zowat ontploft vannacht, dus het lijkt ons niet verstandig, gezien het feit dat er vleeswaren opzitten, deze nog op te eten. Een pizzaatje erin en maar eens een rondje over het plein gemaakt. Weer een kerk met mooie torentjes in geweest (ja, die hele bekende) en nog even een winkelcentrum doorgelopen. Maar toen kakten we een beetje in, hadden nergens zin meer in, behalve Sylvia natuurlijk weer in koffie en zijn we 2 uur lang in een koffiebar blijven hangen. 's Avonds nog even wat extra boodschappen gedaan, (Wodka!) maar we kunnen nergens een lekkere grote supermarkt vinden, heel irritant. Dus maar weer een kruidenierswinkel en terug naar het treinstation. Rugzakken weer opgepikt (ja ze waren er nog) en een plekje bemachtigd tussen de Mongoolse handelaren in de stationshal. En weer exact 40 minuten voor vertrek was het perron bekend. Eenmaal aangekomen, bij wat we dachten dat het juiste perron was, worden we weggestuurd, dit blijkt een andere ingang van de metro te zijn. Ai... dat begint goed, maar de 'Olga' die ons wegstuurt, loodst ons ook even naar de juiste plek en daar staat ie dan: ' DE Trans-Mongolie-Express! Onze wagon is rap gevonden en onze tickets worden gechecked door een Chinese conducteur. Alles klopt en we mogen erin! Yesss! Geweldig! Een droom die uitkomt!

Onze coupe ook gevonden en we delen hem met een wat ouder Mongools vrouwtje dat dus Mongools, Russisch en Chinees kan, maar helaas geen Engels. Misschien leren we nog wel wat Mongools van haar. Alle passagiers staan een beetje in de gang van de trein, een aantal backpackers nog, een Chinees en een Rus, wat we zo in een oogopslag gezien. Dan een sis en een knal, de trein komt in beweging. Here we go!!!

Van St Petersburg naar Moskou

S´nachts 00:40 uur is het dan zo ver: Onze eerste treinreis in Rusland. Eigenlijk zijn we behoorlijk moe, we weten zelf ook niet waarvan, want we hebben lang uitgeslapen vanmorgen. Maar de spanning wint het nu toch van de slaap. In de wachthal van station Mozkovsky Vokzal turen we 3 uur lang naar het bord, beetje onnodig, want uiterlijk 40 minuten voor vertrek van de trein, zal pas bekend zijn vanaf welk perron deze vertrekt. O m deze tijd te doden proppen we ons maar vol met allerlei lekkers wat te koop is op het station...en ja weer is ons dag budget veel te hoog maargoed dit is komende dagen te compenseren in de trein. Eindelijk wordt het perronnummer vermeld en lopen we zowaar in een keer naar de juiste plek en wagon van de hele oude Russische trein. Gaaf! Net als in de film. De treintickets zijn op naam en nadat de paspoortjes zijn gechec ked, stappen we in. We delen de coupe met 2 Russen. Een oude man en een jonge vrouw. Krappe bedoeling, zoals verwacht. We slapen allebei boven, omdat we geen andere kaartjes meer konden krijgen. We hadden al gehoord dat het het prettigst als je een boven- en een onderbed in de coupe had, maar dat feest ging dus niet door. Het vrouwtje ging even uit de coupe en wenkte ons mee te komen, om daarna de deur te sluiten voor de man. En zo bleek dus het ritueel te gaan waarin iedereen even wat privacy kreeg om de nachtkleding aan te trekken. Ondertussen kwam de conducteur langs met stapeltjes beddengoed, dus daarna was het bedjes opmaken en onder de wol. Best apart. Een paar keer worden we 's nachts wakker, af en toe moeten we nog wennen aan de geluiden van de trein. We wisten niet meer precies hoe laat we aan zouden komen en aangezien onze medepassagiers geen aanstalten maakten om op te staan, bleven we lekker liggen. Maar toen bleek uiteindelijk, toen we al een minuut of vijf stilstonden, dat we al in Moskou waren. We waren de laatsten die de trein uitstapten. En zo lopen we dan half slaperig over het perron. 'Hebben we alles?' 'Volgens mij wel.' 'Heb jij mijn Ipod?!' 'Nee, die had jij toch?' 'F*********K!!! Snel terug, nou ja snel, dat wil niet echt met die K-zakken achterop de rug. Die treinen zijn hier ook zo vreselijk lang. Weer bij de goede wagon: aan de deur getrokken: op slot. Uiteindelijk maar helemaal naar voren gerend, dus weer een heel eind, de machinist opgehaald en gelukkig konden we nog net naar binnen om hem te pakken. De trein reed 1 minuut later van het perron weg...

St.Petersburg rules!

De laatste dag St.Petersburg loopt alweer op zijn eind! Wat een geweldige stad is dit! Bij mij is Parijs van de 2e plaats af voor St.Petersburg! Alles is hier mooi, op het volk na dan: overal prachtige gebouwen waar je ook maar kijkt, schoon, leuke hippe tentjes waar je kan eten, borrelen en dansen en waarschijnlijk kun je er ook supergoed shoppen, te zien aan de grote winkelcentra die we voorbij zijn gelopen. (helaas ik niet, K-zak is nog steeds te zwaar) Alleen deZara is al zo groot als de Bijenkorf inAmsterdam.Alles ligt dus behoorlijkver uit elkaar, maar de Russischedameslopen hier gemakkelijk kilometers ver opstiletto's, die ik alleen op een verjaardagsfeestje aan zou trekken (nadat ik mezelf van te vorenbij de gastvrouwervan zou hebben verzekerd dat er geen statafels zouden zijn). Dus ik voel me nogal lomp hier op mijn bergschoenen en veel te grote (maar ooo zo warme) jas. Ik loop er een beetje bij als 'het eenzame duivenvrouwtje', (nou ja, niet zo eenzaam) maar ja, we zijn aan het backpacken en het hoort erbij, dus spiegels worden tegenwoordig genegeerd.

Gisterenmiddag kregen we pas laat een 'tweepersoonskamer'. Ja tussen aanhalingstekens, want het was eigenlijk een kamer met 6 stapelbedden, maar we mochten er met zijn tweetjes liggen. De andere mensen kregen ze kennelijk niet van de enige tweepersoonskamer af en beloofd is beloofd. Het Applehostel, kunnen we dus ook aanraden. Verder dus weer kilometers gesjouwd vandaag. We zijn dit keer IN de kerk met de mooie torentjes geweest, zie foto's. Helaas kon je niet naar boven. Heel mooi, ook van binnen, alles van mozaiek. We wouden vandaag ook naar het Hermitage, maar dat was vandaag gesloten. BALEN!!! Gisteren weer niet goed opgelet. Volgende keer maar, want we komen hier vast en zeker ooit nog terug. Treinkaartjes hebben we trouwens ook nog bemachtigd. Met veel geluk, want er waren nog maar 7 plaatsen gisteren, goed dat we niet te lang gewacht hebben. Toch voor 2e klas gegaan. 4e en 5e spraken ons toch niet aan Jan en Annet . Esther, heel erg bedankt voor de fotoruimte! Meteen wat extra foto's voor jou erop gezet! Goed, hierbij melden we ons af voor een weekje. Want vanaf vanavond zitten we in de trein, dan een dagje Moskou (gaan we natuurlijk nietin een internetcafezitten)en dan weer 5 dagen trein tot aan Mongolie en dan melden we ons wel weer!

Dikke kus Jorin en Sylvia

PS Sorry Eu, Jorin schrijft volgende keer wel wat.

Goodmorning St. Petersburg!

Nou ik ben alweer wakker. Het is hier wel 2 uur later dan in NL, dat jullie het even weten, dat ik heus niet op zondag al om 7.20 op ben. (tenzij het op een reis/vakantie en te halen vlucht gaat...)

Uiteraard ligt Jorin nog lekker te ronken. Het is wel even wennen met zoveel mensen samen slapen. Gelukkig is de kamer echt heel groot. De verwarming staat welde hele tijd op levensgevaarlijk, dus vannacht het raam maar eens open gezet. Oefff! Ik ben vaak even wakker geweest, omdat er mensen, al dan niet dronken,binnen kwamen druppelen. Ik zit nu lekker met een bakje thee voor de computer, even de hotmail checken, maar die doet het helaas niet. Dan maar even een berichtje weer aan jullie, lieve lezers

. Straks in de trein is die luxe er niet meer.Tijd om Jorin eens uit bed te halen, want ik wil de stad nu wel eens zien, het hermitage/winterpaleisenook graagdie gebouwen met die leuke torentjes! Church of spilled blood heet het, zal wel lastig worden in het Russisch. Hopen dat we het vinden, het is hier echt megamegagroot! Gisteren met de metro: 1 stop: 7 minuten rijden. Dus alles ligt ver uit elkaar. Oh en dan moeten we ook nog de treinkaartjes regelen. Gisteren al een poging gedaan en kennelijkheeft hethalf jaar Polen me goed gedaan,want dit keer kan ik de Russen (tot nu toe) ook verstaan in plaats van alleen zij mij! Een treinkaartje gevonden,voor 20 euro naar Moskou,maar vertrek pas om 1.20 's nachts. Nog niet gekochten even een(gebroken) nachtje over geslapen, maar denkniet dat ik zin heb om de hele dag met de k-zak te sjouwenmorgen vanaf11 uur (hostel uit). Maar dit was 3e klas reizen.(tja budgettravelling he: er schijnt zelfs nog een4e klas te zijn, maarwe durfden niet meer te vragen wat dat inhield, denkbij de dieren in de wagon of zo...)Tot later!!

ROSSSSJAAAAA!!!

Jaaaaa! We zijn er!!!!!!!!!!!! St.Petersburg! Na een geweldig afscheid op Flughafen Dusseldorf, hadden we een zeer prettige vlucht naar Rusland. Visumprocedure duurde wel een uurtje, maar ach, ons heb geen haast

. Kutzakken zijn heelhuids aangekomen, zeer fijn! Een stap buiten de deur: BRRRR! Hartstikke koud is het hier! Meteen de legerjassen maar uit de zakken.(Esther, je had me nu moeten zien: die bergschoenen zijn nog niks: binnenkort de foto's...) Scheelde weer iets gewicht, wantik viel bijna stijl achterover toenik hem opmijn rug deed.Hoe kan dat toch?! Tenten gasbrander hebben we thuis gelaten gister, alles heringepakt en toch vertrokken we mettotaal 36 kg... ai!Maar goed, zorg voor later. Busje gepakt vanaf het vliegveld,voor eeneuro pp, dat viel alweer mee.Gelukkigging het ondanks het cyrillische schrift met demetro ook soepeltjes en nu zitten we dus in het Apple Hostel aan het Nevsky Prospekt. Blijkt een hele bekende en dure straat te zijn, (lekker voorbereid...haha) maardat geldtniet voor ons hostel!Kleine tegenvaller: de boeking is misgegaan en ipv op een tweepersoonskamerliggen weopeen 16 persoonskamer. (kostte hetzelfde, wat voor soort kamer je ook had, vandaar de 2persoonskeuze) Potverrrr.... Maar goed, we zijn net pas weg en nu nog geduldig enzo, dus maar geen scene getrapt. (de' doet t niet...)Bovendien is het hier verder top. Gratis internet, douches met doucheradio's (helaas met Russische housemuziek)en rugstralen (die helaas niet werken), maarerg proper! Eerste wasje is ook al gedaan, want Jorin gooide zijn eerste halve liter pils over mijn broek heen en dus is ook de eerste 'ruzie' al geweest, ach hebben we dat ook weer gehad. Gelukkig staat er ook nog een zeer fijnewasmachine, dus de boel hangt al aan de stapelbedden te drogen. Hierbij willen we Annet bedanken voor ons avondeten: soep en blini's (Russische pannenkoeken met van alles er tussen) met bier en nog geld over ook!

Daarnaast nog alle mensen die zo geweldig waren vanmorgen om mee naar Dusseldorf te rijden: Dank jullie wel!Traantje gelaten, maar wemissen jullie nog niet!

(sorry)

Dikke kus Jorin en Sylvia

De voorbereidingen qua reizen

Allereerst vertrekken we vanuit Düsseldorf naar RUSLAND-St. Petersburg per vliegtuig. In St. Petersburg blijven we 3 dagen en dan nemen wenachttrein naar Moskou. Dit is overigens nog niet geregeld. Op internet hebben we gechecked dat er 's avonds5 treinen gaan, dus we hopen dat het luktkaartjes te kunnen bemachtigen. Dit is ook prioriteit nummer 1 na onzeaankomst met de Airport shuttle vanaf het vliegveld bijons hostel en de rugzakken aldaarte hebben gedumpt(The Applehostel,2 min. van het treinstationnaar Moskou, dus dat is lekker makkelijk). Na het een en ander te hebben bezichtigd, op de planning staan uiteraard het Hermitage Museum en het Winterpaleis en wat ons verder wordt aangeraden,gaan we dus naar Moskou. We nemen bewust de nachttrein, want dat scheelt weer een overnachting.

In Moskou lopen we alleen overdag rond (Sylvia is er al eens geweest).We blijven een beetje op enom hetRodePlein, doen wat boodschappen (eten mee) want 's avonds ...starten we de treinreis der treinreizen: de TRANS-SIBERIË-EXPRESS! Of in ons geval: de Trans-Mongolië-Express! Uiteraard gaat er een of twee flesjes Wodka mee. Je moet 4 en halve dag in de trein toch zien door te komen...

De treintickets hiervoor hebben we wel van te voren geregeld. Teveel risico dat het anders niet lukt, waren we bang.

In MONGOLIË blijven we 4 dagen. We hebben een plekje kunnen regelen in een Ger-kamp. Iets wat ons een geweldige ervaring lijkt en verblijven we een dagje in de stad.

De 4e avond gaan we door richting CHINA-Beijing! Hier hebben we nog geen hostel, maar dat gaan we een dezer dagen wel boeken. Toch vervelend om meteen de eerste avond te moeten zoeken naar een slaapplaats, zo de eerste avond in een drukke stad, lijkt ons.

En dat is eigenlijk alles wat er is geregeld.

We willen graag Oud en Nieuw in Thailand vieren op Full Moon Party, maar daarvoor eerst nog Tibet. Het regelen van tickets voor de Qinhay-Tibet-Railway schijnt ook nog niet zo simpel te zijn, maar dat zullen we ter plaatse wel zien. Verder zien we lekker ter plaatse wel waar we naartoe gaan en wat we willen zien, of niet en waar we willen blijven of niet. Lekker niet ál te veel plannen, want dat is wat ons zo mooi lijkt aan het reizen: DE VRIJHEID!

Woar goat ie hen dan?

De meest gestelde vraag als we vertellen: Wij gaan op reis is: Waar ga je naartoe dan? Afgewisseld qua accent, afhankelijk van de plek waar we ons op dat moment bevinden: Meppel of Doetinchem, waar we nu een beetje tussen switchen deze laatste weken.

Even in vogelvlucht: de landenvolgorde:

Rusland, Mongolië, China, Maleisië, Thailand en wellicht nog Vietnam, Laos en Cambodja.

De laatste voorbereidingen zijn in volle gang. Zoveel kleine dingetjes nog te regelen maar we kunnen niet wachten tot we in Rusland staan. We vertrekken vanaf Dusseldorf naar St.Petersburg. In de volgende verhalen zullen wenog even onze voorbereidingen (voor zover die getroffen zijn, je moetniet teveel voorbereiden hè: 'vrijheid blijheid!')per land beschrijven.