S´nachts 00:40 uur is het dan zo ver: Onze eerste treinreis in Rusland. Eigenlijk zijn we behoorlijk moe, we weten zelf ook niet waarvan, want we hebben lang uitgeslapen vanmorgen. Maar de spanning wint het nu toch van de slaap. In de wachthal van station Mozkovsky Vokzal turen we 3 uur lang naar het bord, beetje onnodig, want uiterlijk 40 minuten voor vertrek van de trein, zal pas bekend zijn vanaf welk perron deze vertrekt. O m deze tijd te doden proppen we ons maar vol met allerlei lekkers wat te koop is op het station...en ja weer is ons dag budget veel te hoog maargoed dit is komende dagen te compenseren in de trein. Eindelijk wordt het perronnummer vermeld en lopen we zowaar in een keer naar de juiste plek en wagon van de hele oude Russische trein. Gaaf! Net als in de film. De treintickets zijn op naam en nadat de paspoortjes zijn gechec ked, stappen we in. We delen de coupe met 2 Russen. Een oude man en een jonge vrouw. Krappe bedoeling, zoals verwacht. We slapen allebei boven, omdat we geen andere kaartjes meer konden krijgen. We hadden al gehoord dat het het prettigst als je een boven- en een onderbed in de coupe had, maar dat feest ging dus niet door. Het vrouwtje ging even uit de coupe en wenkte ons mee te komen, om daarna de deur te sluiten voor de man. En zo bleek dus het ritueel te gaan waarin iedereen even wat privacy kreeg om de nachtkleding aan te trekken. Ondertussen kwam de conducteur langs met stapeltjes beddengoed, dus daarna was het bedjes opmaken en onder de wol. Best apart. Een paar keer worden we 's nachts wakker, af en toe moeten we nog wennen aan de geluiden van de trein. We wisten niet meer precies hoe laat we aan zouden komen en aangezien onze medepassagiers geen aanstalten maakten om op te staan, bleven we lekker liggen. Maar toen bleek uiteindelijk, toen we al een minuut of vijf stilstonden, dat we al in Moskou waren. We waren de laatsten die de trein uitstapten. En zo lopen we dan half slaperig over het perron. 'Hebben we alles?' 'Volgens mij wel.' 'Heb jij mijn Ipod?!' 'Nee, die had jij toch?' 'F*********K!!! Snel terug, nou ja snel, dat wil niet echt met die K-zakken achterop de rug. Die treinen zijn hier ook zo vreselijk lang. Weer bij de goede wagon: aan de deur getrokken: op slot. Uiteindelijk maar helemaal naar voren gerend, dus weer een heel eind, de machinist opgehaald en gelukkig konden we nog net naar binnen om hem te pakken. De trein reed 1 minuut later van het perron weg...