Jorin en Sylvia's Big Trip

Fietsen in Laos

Na een dagje een beetje rondhangen hier in Luang Prabang, hebben we gisteren 2 fietsjes gehuurd en zijn we richting de Kuang Si Waterfalls gegaan. Het betrof hier een kleine 32 km vanaf Luang, dus hebben we maar mountainbikes met versnellingen genomen. Man, wat een tegenvaller! Dat is wel wat anders dan fietsen in Nederland. Laos is nogal heuvelachtig en wij hebben echt nul conditie over. En uiteraard weer veel te lage fietsjes. We kwamen als hijgende trekpeerden boven aan.(ok vooral ik dan) Ook nog het laatste stukmet de fietsjes aan de hand(okJorin dan).Gelukkig was de beloning er toen we uiteindelijk aankwamen. Lekker koel water in de jungle.Overigens hebben we de fietsen in een tuk-tuk terug gezet...(ja slap he! haha, maar teveel zadelpijn

Surprised
)Morgen gaan we richting Vang Vieng, waar we gaan tuben. Met een rubberband de rivier af dus. Schijnt erg leuk te zijn. Verder hebben we hier weer super gegeten. De Franse keuken doet het nog goed hier, dus gisteren voor het eerst sinds de hele reis een biefstukje pepersaus gehad (2 euro!). Heerlijk!! En het is hier echt zo mooi! Echt Frankrijkgevoel hier, door de huizen en er staan ook nog veel oude auto's. Echt een ander Azie, dus blij dat we hier ook nog naartoe zijn gegaan!

Oh even voor het geval iemand zit te wachten op smsjes of probeert te bellen:we hebben helemaal geen bereik op onze telefoons. Mailen kan wel uiteraard.

Ah Mai: Chiang Mai!

Hallo allemaal! Alweer even geleden dat we iets hebben laten horen. Dus even een snelle update. We zijn net een weekje in Chiang Mai geweest, na een paar daagjes Bangkok. Nou, gelukkig gaan we nog weer terug naarBangkok, want het is daar echt supergezellig! Chiang Mai is de 2e grootste stad van Thailand, maar totaal anders. Veel rustiger en van alles te doen, vandaar dat we er even zijn blijven hangen. We hebben tijgers geaaid, olifanten zien voetballen, mensen met extreem lange nekken bekeken, een Thaise kookcursus gedaan,een gekkeBrit en Ier ontmoet(onder het genot van denodige alcoholische versnaperingen endiverse dinersbij een verrassend goede Italiaan, vandaar dat we er vaker zijn geweest)en zelfs: ja ja (ook Jorin!): gemediteerd. We zijn net terug uit een 2-daagse retraite en weer helemaal zen en yin en yang en weet ik wat nog meer. Het was leuk, maar langer dan 2 dagen hoefde echt niet. Je mag er niet praten (moeilijk, vooral voor mij!) en iedereen loopt er nogal zombierond. (in witte kleren, beetje gekkenhuisgevoel) Maar wel een interessante introductie in het buddhisme en leren mediteren op verschillende manieren. Twee-en-half-uur later zitten we nu in Laos. Laos is echt totaal anders, onverwacht. Het was een Franse kolonie en dat is goed te zien aan de gebouwen. We zitten nu in Luang Prabang. Binnenkort meer. Liefs

PS ook voor de foto's graag even geduld, Laos heeft zeer traag internet

Ankor Wat

Ok, we gaan dus DE tempels van Zuidoost-Azie bekijken: Angkor Wat. We (ok ik) twijfelde een beetje of we wel zouden gaan. Is het niet gewoon weer een tempel en een stapel oude stenen op elkaar? Maar goed het is een MUST-see zegt en schrijft men, dus goed 5 uurtjes in de bus moest wel goedkomen. Bovendien hebben we de 'VIP'bus genomen, 3 dollar duurder, maar extra beenruimte! Eenmaal in de bus bleek dit alleen voor Cambodjanen te gelden en niet voor ons lange westerlingen, want we zaten alsnog met de knietjes vast tussen de stoelen. 'VIP' betekende kennelijk alleen dat er een toilet in de bus zat, die na een uurtje zeer penetrant naar urine begon te stinken, waar wij uiteraard boven zaten... En ik had al koppijn en was al zo misselijk door de malariapillen! Er was wel een tv aanwezig, maar niks leuke nieuwe film, maar een Chinese/Cambodjaanse Karate-Karaokefilm die op een dusdanig volume was gezet, dat zelfs de Ipodjes er ondanks dat ze op hun hardst waren gezet, er niet meer bovenuit kwamen. En dat soort reizen zijn echt een van de minpunten van deze reis, want dan zit je te stinken (slechte airco ook nog namelijk) in zo'n pokkebus en te dromen van een bad, met WARM water, rituals badschuim erin, terwijl je een hazelnootslagroomtaartpunt eet van Bakkerij Vinkenborg uit Doetinchem. Oh wat zou het heerlijk zijn het reisvuil eindelijk eens lekker echt goed van je af te weken, want van die koude douches wordt je gewoon nooit zo goed schoon! Van je wasgoed dat wordt gewassen met Robijntje in de WASMACHINE in plaats van door jezelf onder de douche met de antiroosshampoo (waar je op reis opeens spontaan last van hebt gekregen). En die fucking hitte uit! Cambodja is zo verschrikkelijk warm! Wat zou het lekker zijn om even de Nederlandsche koude wind in je gezicht te voelen. Met je vrienden lekker een wijntje drinken in de kroeg. (eindelijk weer eens wijn in plaats van bier) Op dat soort momenten denk je dan: Waarom moest ik ook alweer zo nodig op reis?! Was ik maar bij moeders thuis gebleven! 5 uur rijden blijkt ook nog eens 8 uur te zijn en we kwamen dus helemaal naar de klote aan in Siem Reap. In het hostel sloeg de eigenaar direct toe: een tempelrondrit voor 20 dollar, Waar we uiteraard de kracht ook niet meer voor hadden om er nog op af te dingen... Ook moesten we om...horror: 5 uur 's morgens klaarstaan! Dus direct naar bed! 's Morgens met de ('s nachts dus) met de tuk-tuk-brommer-koets naar Angkor. Pikkedonker nog, maar bij aankomst blijkt dat we niet de enigen waren die zo gek waren om op hun vakantie zo absurd vroeg op te staan! Met zijn allen wachten op de zonsopgang... En dan komt ie... De contouren van de tempels Angkor Wat worden langzaam verlicht in het ochtendgloren. De mooiste kleuren aan de hemel! Ik zou er wel een gedicht over willen schrijven als ik dat kon! Zo verschrikkelijk MOOI! En dan kun je achteraf weer lachen om zo'n busreis, want het is gewoon leuk om wat te zeiken te hebben. Want je weet weer waar je voor reist: voor dit soort momenten. En we gaan lekker nog niet naar huis...

9 million motorcycles in Saigon

De uitnodiging voor het visum hadden we binnen een uurtje na het plaatsen van het vorige verhaaltje al binnen, dus we konden gewoon naar Vietnam om daar het visum on arrival mee te kopen. Slechts een uurtje en een kwartier vliegen later, kwamen we aan. We moesten 50 dollar betalen, maar we hadden alleen Thaise baht en begrepen dat dat geen enkel probleem zou zijn. We leggen 5000 baht neer voor de douanebeambte, in afwachting van ons wisselgeld. Dat is 5 dollar. Mmm, er klopt hier iets niet. Was 5000 baht geen 110 euro? Gauw de rekenmachine erbij. Jazeker wel! Sir! You give us back our money! En de 5000 baht worden teruggelegd en de paspoorten snel teruggepakt. I give you 2000 baht! Dat moet meer dan zat zijn. Maar dan begrijpen we het pas, meneer probeert wat extra's te verdienen. We lopen naar een andere douanebeambte, maar die laat ons niet door om even te pinnen. Er moet nog 20 dollar in mijn rugzak zitten, maar ja die ligt op de bagageband waar we niet naartoe kunnen. Uiteraard kan er niemand wisselen. We doen ons beklag bij een andere beambte in de hal, degene die de stempels zet. Maar hij verwijst ons naar een chef. Deze blijkt Oost-Indisch doof te zijn, dus weer terug naar de kloothommel die onze paspoorten heeft. We worden nu een beetje pissig, maar hij kennenlijk ook.You wait there! Hij wijst op een paar bankjes verderop. Daar blijken allemaal mensen te zitten met hetzelfde probleem. Het is kennelijk de bedoeling dat we wachten tot hij klaar is met de mensen die wel dollars hebben, om vervolgens een dealtje met hem te kunnen maken, waar wij natuurlijk in het beste geval vast nog steeds 80 euro lichter zullen zijn. En iedereen hier werkt er aan mee. Ik kan me zo voorstellen dat die douaneknakkers hier iedere dag dit gezeur van toeristen aan moeten horen, maar gewoon doen alsof ze gek zijn. Welkom in het land der corruptie. Ik ga maar een beetje zitten lezen, want ik ben echt woest, maar Jorin geeft niet op en vraagt iedere nieuwe passagier om dollars te wisselen. En dan lukt het. En wel zowaar bij een stelletje met 2 kinderen, waarvan je kon zien dat ze al een tijdje aan het reizen waren. We hadden ze in de rij voor de gate in Phuket al samen af zitten zeiken, omdat ze er zo ongewassen uit zagen. En nu leende deze man ons zomaar uit goed vertrouwen dit geld, want hij wou natuurlijk geen Thaise baht. Dus op naar de douane-kloothommel. ZO! Triomfantelijk pleuren we het geld op de toonbank. Hij laat ons uiteraard nog een paar minuten wachten, maar de zege is aan ons en even later lopen we na 2 uur eindelijk het pand uit. De Kellyfamily geven we het geld terug. Of we een taxi met ze willen delen? We kijken in een stationcar, daar zit al een Nederlander in de kattenbak, die eerst op het 'geen-dollars-bankje' met ons zat, maar die de wisseltruc van Jorin heeft afgekeken en ook bij Mr. Kelly heeft gewisseld. Mevrouw Kelly en de kinderen (alle drie) zitten er ook al in. Gaat dat passen dan? vragen we. Ach natuurlijk zegt meneer Kelly, in India zouden ze er nog 10 bij in stoppen! We zitten met zijn 5-en op de achterbank. Het is geen comfortabel ritje, maar gelukkig duurt het niet lang. Tijd voor een douche! Vietnam zou wat duurder zijn dan Thailand, dus hebben we voor alle zekerheid gereserveerd in een hostel voor 7 dollar p.p. Maar dan worden we van de straat gelukt door een Vietnamees vrouwtje. Ze heeft een hotelkamer voor 8 dollar voor ons. Ok zal wel, maar goed even kijken maar. En ja hoor, zeer fijne kamer, ook in dezelfde buurt waar we wouden en lekker voor ons tweetjes! De volgende dag laten we ons rondfietsen op een xyclo en dan zien we pas echt wat een gekkenhuis het in deze stad is qua verkeer! De regels zijn dat er geen regels zijn en iedereen rijdt hier kriskras door elkaar. We hebben nog nooit zoveel brommers bij elkaar gezien! En iedereen toetert en drukt zijn vervoersmiddel gewoon waar hij naartoe wil. En het schijnt allemaal normaal te zijn, zelfs voorop de fiets gebeurt er niks. Achterop de brommer zitten zelfs dames met hun benen over elkaar geslagen aan een kant. Een pumpje steekt een behoorlijk stuk uit. Hoe durven ze het! Na de fietstocht kost het ons een half uur voor we het lef hebben een straat over te steken, maar de truc schijnt gewoon langzaam lopen te zijn, ze remmen altijd af. Amsterdam zal nooit meer een drukke stad genoemd worden door ons. We zijn hier 3 dagen gebleven en hebben toen een 3 day-Mekong-tour gedaan in het zuiden. Floating markets, villages en mensen met van die leuke punthoedjes gezien!Dan met de boot naar Cambodja. Het welkom is er letterlijk en figuurlijk zeer warm. Overal langs de waterkant zwaaien schattige kindjes naar ons. Uiteraard is uitgerekend nu de batterij van het fototoestel leeg. Een kudde megagrote bruine koeien neemt ook een bad in het water. Een paar uur later komen we aan in Phnom Penh. En deze stad is weer heel anders dan de anderen. Niet zo druk en de daken hebben hier slurfjes aan de punten. Heel veel kindjes op straat, zo schattig dat je ze allemaal wel in je rugzak mee zou willen nemen. We bekijken het National Museum en Koninklijk Paleis. Fijn weer wat cultuur na al het strand.

Insecten, hoeren en emmers vol drank!

Alsnog GELUKKIG NIEUWJAAR allemaal! Wij zijn nu op Phuket, aan het strand 'Hat Kammala'. Weer een prachtige omgeving, met het verschil dat hier overal Thaise hoertjeszijn die je hun diensten proberen te verkopen en het zijn ook niet allemaal vrouwen, maar dat is vast een leuke verassing voor de mannen die er gebruik van maken. Je ziet hier ook overal ouwe knakkers die in hun eentje vakantie komen vieren... Maar goed Oud en Nieuw was helemaal top! Onze Poolse vrienden kwamen de 28e aan op Ko Thao(heel erg mooi daar!)waar we met ze hadden afgesproken. We hebben daar niet zoveel gedaan, op een boottochtje na en vervolgens door naar party-island Ko Phangan. Ik had er eerlijk gezegd niet zo heel veel van verwacht, maar de Full-Moon-Party was zo vreselijk gaaf! Het was nog wel een gedoe om er te komen, want het hele eiland ging naar Hat Rin waar het feest was, dus stonden we met de taxi in de file er naartoe. Er aangekomen bleek het eensoort van festival op het strand. Er warenheel veel mensen (rond de 30.000 hebben weons laten vertellen) en je kunt er alleen maar drank in emmertjes kopen. Er staat nog wel zo'n foto met zo'n emmertje bij Ko Phi Phi. Daar zitten de flessen drank al in en dat mixen ze dan voor je. En zo'n litertje kost een keer max. 5 euro. Ik snap niet dat we dat in Nederland niet hebben. Kun je ook een keer een emmer door de kroeg gooien, zonder echt schade aan te richten... Na weer te zijn bijgekomen, de 2e januari, zijn wemetonze vrienden meegegaan naar Khao Sok National Park, ofwel 'the jungle'.Onzehut stondboven eenreuzenmieren-reuzenmierenhoop, dus we hadden nogal wat bezoekers!(aaaargh!).Ook waren er grote naaktslakken in de douche en spinnen ter grootte van je hand...Al mijn moed bij elkaar geraapt en een wandeling gemaakt ((bergschoenen toch weer eens uit de tas getrokken) en een kilometertje of15 gelopen, watervallen bekeken,paar aapjes gekekenen wat gezwommen. Als je er echt wat wou zien, moest je minstens 40 km lopen (enkele weg), maar helaas heeft Jorin een ontstoken knie, dus dat werd hem niet voor ons ('goh wat jammer...!').Dus weer weg uit de insectenwereld en terug naar de westkust voor nog 2 dagen strand. We moesten twee uur op de bus wachten, waar we vervolgens alleen konden staan. Gelukkig stapten er na een uurtje heel veel mensen uit, maar de rit duurde wel een dikke 4 uur, in plaats van twee-en-half. Nou en toen nog weer een slaapplek vinden hier om 21:30. 'Solly full' was overal het antwoord, maar na lang zoeken toch nog wat gevonden! Onze Poolse vrienden zijn maarverder getrokken naar Ko Phi Phi, omdat het zo lastig was met de slaapplekken. Ze gaan nog wel naar Cambodja, maar we weten nog niet of wij het redden, hen daar te treffen. Oh en uiteraard hebben we nog weer eens een blunder gemaakt. Zit ik lekker op het strand gister te lezen in de LP, wat we nu eigenlijk in Vietnam moeten zien, valt mijn oog opeens op het volgende: 'Visa to arrange in advance'.Nee heGVD!!! Die klotevisa ook overal, ik dacht dat dat alleen voor landen zoals Rusland en China was. Tijdje op internet zitten zoeken, 2 werkdagen voor nodig om het te regelen. Ach ja en wij hebben gewoon 2 weken zitten luibuizen met de dikke reet op het strand, terwijl we tijd zat hadden om het te regelen. Goddank uiteindelijk een spoedprocedure via internet kunnen regelen, waardoor we voorlopig wel gedwongen zijn om in slaapzaaltjes te pitten.... Maar gelukkig was het nog te fiksen, hoewelwe wel zitten te wachten op mail, duswe hopen dat het goed gaat... anders hebben we een mooi probleem, omdat we vandaag het land uit moeten!

Undecided
Jullie horen het wel weer!

Mr. J's en ander ongedierte aan de oostkust

Kerst was leuk! Kerstavond hebben we gevierd bij de plaatselijke (ja een echte)Italiaan in Krabi.Lekker gegeten, weer eens wat anders dan rijst. En vooral heerlijk was, na lange tijd: echte wijn! Klein katertje de volgende dag, dus alleen maar tv op de kamer gekeken, terwijl Jorin ging vissen met de hengel die ik hem voor Kerst had gegeven. Van hem kreeg ik een Sylvia-verwenmiddag (massage, manicure, pedicure etc): nog te besteden. Jeuj!

15 uur reizen was het om hier terecht te komen: Koh Tao! 4 uur met de bus, wat een klein probleempje opleverde, want ik moest na een half uur al verschrikkelijk nodig plassen. En die bus stopte maar niet! Na 3 en een half uur (ik wist toen niet dat het nog maar een half uur langer zou duren), zag ik me gedwongen om onze waterfles te hervullen. Op zich geen schaamteproblemen, want de ramen zaten hoog, de bus was halfleeg en wij zaten achterin. Weer een nieuwe ervaring. De fles heb ik keurig in een ondoorzichtig plastic zakje bij wat vuilniszakken neergezet bij het pandje waar we werden afgezet. Kadootje voor de vuilnisman. Toen werden we gedropt door een Tippi die ons halfdronken met een blikje bier in de hand achter het stuur in een normale personenwagen (al lang niet meer ingezeten!) naar de pier van Surat Thani bracht. Daar hadden we de nachtferry naar Koh Tao. Na 4 uur wachten zouden we8 uur varen.Aan boord lagen wein een soort van slaapruimte methonderd matrasjes in 2 rijen naast elkaar. Ook weer eens wat anders, maar het scheelde weer een nachtje in een hostel. 's Morgens kwamen we om 7 uur aan. We hadden niet gereserveerd, dus moesten we nog een slaapplek zoeken. Op de pier werden we al aangevallen door Thai die allemaal vonden dat we in hun hotel moesten overnachten. Allemaal veel te duur natuurlijk, (je betaalt altijd extra voor die lui) we wouden zelf iets zoeken. Maar ze hielden niet op aan ons te trekken dus toen riep ik maar de naam van een guesthousedie in het boek stond. Natuurlijk moest en zou iemand ons er naartoe brengen, dus hebben ons alsnog laten oplichten omdat, toen we aankwamen bleek, dat het slechts een paar minuten lopen was via het strand. En toen kwamen weaan bij 'Guesthouse Mr. J's'. Mr. J lag zelf nog op bed, maar overal hingen bordjes met door hem verzonnen teksten en ach we hadden de tijd, dus die maar gaan lezen. Er hing ook een foto van onze Bea met de door hem toegevoegde tekst: 'long live the queen of Holland, because she loves fruit' 'To Jan Peter Balkenende: We don't like the gayparade, it is bad for the SOUL OF YOUR CHILDREN'... en andere 'wijsheden' over diverse royalty enbekende mensen. Bordjes waar hij mensen toejuicht die niet drinken en wel geld aan goede doelen geven en vervolgens komt mr. J zelf uit zijn kamer (hij woont er kennelijk zelf ook) met 2 Thaise dames aan zijn zij... Ok dan....(verklaardewelbordje 'forget therest,mr J's condoms are the best!) Uiteraard was er nogmaar slechts1 kamer over, die zoals meerdere plekken die we hebben gehad, sinds een vermelding in the Lonely Planet, spontaan een hogere prijs hebben gekregen. Maar we waren moe, want de slaapboot had ons niet veel slaap gegund, dus zijn we er maar gebleven. 's Middags weer op een mooi strand gelegen. Vandaag zijn we echter verkast. Bij Mr. J verblijven namelijk nogal lawaaiige mensen en dieren. Een zeer dronken groep stond de halve nacht te schreeuwen en eenstelletje heeft tot diep in de nacht dronken met elkaar lopen ruzieen. Ook was er eenhaan die nogal in de war was, want hij startte om4 uur al met kraaienen hield niet op tot 8 uur. De rugzakken hebben we opgepakt en nu zitten we weer lekker (en goedkoper) in een hutje op het strand. Er zitten hier helaas wel veel insecten (oh Annet, je zou het hier niet trekken)! Veel muggen (ben al helemaal lekgeprikt), megagrote rode mieren, spinnen en nog wat ander ondefinieerbaar vliegend spul. Brrrr! Jorin wordt helemaal gek van mij, omdat ik om de haverklap wat voel kriebelen, hoewel ik me van top tot teen heb ingesmeerd met deet. Maar hij haalde net een grote spin uit zijn haar, die vanaf het plafond op hem was gevallen, dus nu ben ik helemaal para... want deDeet schrikt hen natuurlijk niet af.

Maar goed, morgen komen onze Poolse vrienden en zitten we in een luxe hotelaan Shark's Bay dat zij gekozen hebben.Er schijnen echt haaien te zwemmen, maar gelukkig is er een zwembad en is het met hen altijd gezellig,dus dat wordt vast weergenieten!

Krabi of krab ie nie?

Na 2 weekjes Islandhopping, zijn we nu op het vaste land van Taai-Taailand, de plaats Krab aangekomen. Ik met een kont vol muggenbulten, want had een nachtje vergeten te smeren.Moeilijk om niet en publique te krabben, maar Jorin iszeer behulpzaam in deze... Het is hier wat frisser, graadje of 25, maar daar zal ik maar niet te lang meer over doorzeuren, gezien alle sneeuwverhalen uit Nederland! De eilandjes in Thailand hier aan de westkant zijn echt heel erg mooi, het zal ons benieuwen hoe het aan de andere kant van het land is. We zijn ook op het eiland van de film 'The Beach' geweest. (aanrader, als je wilt weten hoe het er hier uitziet) Ko Phi Phi. Prachtig mooi, maar helaas moesten we het delen 'met every Speedo on the planet' (de lonely planet had gelijk).Van het feit dat de Tsunami hier is geweest,is nog weinig te zien. Gisteren hebben we een snorkeltochtje gemaakt met een 'long-tail-boot'. Het mannetje dat ons rondvaarde vertelde dat hij 5 jaar geleden ook op dezelfde plek met toeristen was, toen ze werden verrast. Hij en de toeristen hadden het overleefd, maar zijn pasgeboren baby niet. Verdrietig verhaal. Op het eilandje staat nu wel een groot alarm en een tsunami-vluchtroute. Verder was bijna alles weer helemaal opgebouwd en schijnt het er bijna hetzelfde uit te zien als 5 jaar geleden. En het was er ook takkeduur, omdat het dus nog steeds zo toeristisch is. Ok, voor Thaise begrippen duur dan en fijn voor die mensen dat het toch zo druk is. Wij genieten nu even van een 'luxe verblijf' hier. Tot nu toe zaten wij steeds in schattige hutjes aan het strand voor max. 5 euro per persoon. (behalve op Phi Phi dan) Maar geen warm water (ook niet nodig in die warmte) en de plee moest je doorspoelen met een emmer water... best zwaar, maar je went er aan.Toch is het hier nu genieten van een kamer voor 2,50 euro per persoon, met airco,(ipv een ventilator)warme douche (ben zo gewend om eerst hartkloppingen te krijgen en naar lucht te happen...en nu dit, was zeer vreemd de eerste keer!) , een toilet dat zomaar doortrekt als je op een enkel knopje drukt(wauw!) en ... een TV! We hebben al in geen tijden geen televisie meer gezien! Dus vannacht hebben we tot 3 uur zitten kijken. Al het nieuws weer gezien. Sneeuw, treinen die niet rijden, klimaattop etc. Weerbeetje op de hoogte.Ook zijn we nog even de deur uitgegaan om wat te eten: een maaltijd kost hier 80 ct!!! En en biertje (halve liter) 70 ct! Dat is lekker. Ik denk dat we het straks in Australie nog een uitdaging wordt, maar we hebben al een leuk busje/campertje gezien op internet. Oh ja, van Jorin moet ik nog evenvermelden dat hij wel 10 tonijnen heeft gevangen op Ko Lanta! Ik was ook heel blij, want ze werden daarna megalekker voor ons klaargemaakt: heeeeeerlijk! Een van de lekkerste maaltijden tot nu toe!Net zijn we even langs hetimmigratiekantoortje geweest. Toen we in Thailand Ko Lipe aankwamen kregen we een stempeltje voor 15 dagen Thailand. Ze zeiden dat je het zo kon verlengen hier op het vaste land. 'Joe kom from EU-kontrie? No problem: free!', werd ons verteld. Nou mooi niet! Stelletje taaise huftertjes:40 euro pp lappen voor 7 dagen langer! Tenzij je nogeventeruggaat naar Kuala Lumpur, daar hadden we het voor een maand kunnen aanvragen voor een kleine administratiefee. Wel GVD!!Wisten wij veel! 'Noe loel miss, just tjeensjd!' Geen optie om terug te gaan nu, want de 28e moeten we al op Ko Phangan zijn en de 29e loopt het visum af, bovendien hebben we echt geen zin om weer helemaal terug te reizen en vluchten zijn te duur: kortdag.Nemen en slikken dus.5 januari moeten we erdus uit, want er zijn absoluut geen andere opties. Mooi balen, want dat was niet de planning.Maar goed, ons zijn 'flexibele backpackers': even gesurfd en hopsa, 2 cheapietickets naar Vietnam gekocht.Ook niet in de planning, maar ach het zal er ook wel mooi zijn en(welgeplande) buurman Cambodja ismaar 2 uurtjes met de bus.... Bij deze willen wij jullieallemaal een hele fijneKerst toewensen!(hier onze Kerstboom in Thailand

Cool
)

3.JPG

Eindelijk echt vakantie!

Niet dat we klagen hoor, maar van al dat reizen word een mens best moe! Dus de laatste anderhalve week hebben we doorgebracht op diverse eilandjes. We zijn begonnen in Maleisie op Pangkor Island, vervolgens Penang en toen Langkawi. Na een heftig motorbootritje (flinke kater en de boot sloeg erg hard op de golven neer...) kwamen we aan in Thailand: Ko Lipe. Nou dit eiland wint het tot nu toe in onze beste-strand-verkiezing! Goede temperatuur rond de 30 graden, (en niet zo benauwd als in Maleisie), azuurblauwe glasheldere zee en zand waar je bijna als door bloem heen loopt. We hebben een bamboehutje op het strand, heel schattig en het eerste wat we zien als we wakker worden is de prachtige zee uit ons raampje. Nu moet ik zeggen dat ik na mijn'bijna-dood-ervaring' in de treinvan China naar Tibetalles al meer kan waarderen, maar zo'n uitzicht is natuurlijk helemaal fantastisch. We hebben een Canadees stelletje ontmoet in Maleisie in de bus en daar trekken we dus nu al een weekje mee op. Zij gaan strakseen jaar werken in Taiwan.'s Avonds samen gezelligaan de borrel, beetje kaarten enzo. We moesten ook echt uit Maleisie weg, want de drank was er gewoon TE DUUR! Islamitisch land, ze verkopen er nauwelijks alchol, vandaar. Wel geweldig lekker eten daar en dat wel: spotgoedkoop!Maar hier is het leven (en bier)nog goedkoper en dat wordt alleen maar beter straks in het binnenland. Mooi, want er moet een beetje geld uitgespaard worden, want we hebben nu ook tickets geboekt naar Down Underin februari! Geen idee wat we er gaan doen, maar ze waren slechts 100 euri naar Melbourne, de rest zien we straks wel weer! We blijven nog een weekje of3/4 in Thailand en dan trekken we door naar Cambodja of Laos, dat weten we nog niet. Maar voorlopig kunnen we ons goed aanpassen naar luie leventje hier... Morgen door naar Ko Lanta, dan waarschijnlijk naar Krabi en dan ontmoeten we onze Poolse vrienden aan de oostkant van Thailand: Ko Tao en Ko Pangan en dan op naar het noorden. Wellicht nog een massage of kook of yoga/meditatiecursusje volgen offietsjes kopen(als het wil met de K**zakken achterop), we zien het allemaal nog wel. We zijn eigenlijk verder te lui om nual te beslissen en het is zo lekker relaxed om ter plaatse wel weer verder te zien. Jorin is trouwens nu lekker aan het vissen en hopelijk vangt hij wat, want dan kunnen ze straks fijn op de barbecue!

PS Helaas nog weer geen foto's, ik was al blij dat ze eens internet hadden, want er is niet eens een pinautomaat hier op het eiland... Ook daarom is het te hopen dat Jorin iets vangt!